|
Beeldend Kunstproject.
Het bestuursgebouw van de Universiteit Maastricht is in 1699 gebouwd als
kerk en klooster van de Minderbroeders. Later kreeg dit gebouw andere
functies, zoals gevangenis en rechtbank.
Het oorspronkelijke priesterkoor van de kerk is nu in gebruik als aula,
waar hoofdzakelijk promoties, colleges en lezingen worden gehouden.
In deze aula is het kunstproject gerealiseerd: 22 ramen en deuren, die
oorspronkelijk van helder glas waren zijn nu voorzien van gekleurd glas. Door
de gebruikte techniek ontstaan prachtige briljante kleuren. Deze nieuwe
glastechniek kan gezien worden als een hedendaagse variant op een eeuwenoude
techniek: het glas in lood.
Toelichting op het beeldend
kunstproject.
Hoe voelt het om in deze ruimte te zijn en wat voor associaties roept het
op?
Een gevoel van bezinning en spiritualiteit, maar ook een uitbundiger gevoel
wordt opgeroepen door het spel van licht en kleur dat door de ramen naar
binnen valt.
Drie denkbeeldige lagen.
1. Kleuren en vormen.
De toeschouwer kijkt naar een rijk geschakeerd kleurenpalet op de ramen. De
kleuren lopen van blauw, paars naar groen, geel, oranje en rood.
Het blauw en paars geven een serene aanblik, die past bij de afbeeldingen
op de ramen en gaat een samenspel aan met de blauwe muur en de grijze
vloer.
De gele, oranje en rode kleuren stemmen overeen met de stoelen
achterin.
Deze overgang van kleur en vorm is essentieel om de ruimte tot een
harmonieus geheel te maken.
2. Het spirituele en het aardse.
De afbeeldingen verwijzen naar het spirituele en het profane.
Het spirituele verwijst naar het voormalige gebruik als klooster
Het profane verwijst naar de latere functies van dit gebouw zoals
gevangenis, rechtbank en universiteit.
Ontwikkeling, religie en recht zijn o.a. de uitgangspunten geworden voor
dit werk.
De 2 middelste figuren in de voorste ramen vormen de kern. Ze oefenen
een aantrekkingskracht uit zoals het hoogaltaar in een kerk. De portretten
creëren een serene sfeer. De figuren zijn gespiegeld aan elkaar wat duidt
op zelfbespiegeling. De gezichten zijn transparant. Het buitenlicht schijnt
door de portretten naar binnen. Hierdoor blijf je contact houden met de wereld
buiten. Afhankelijk van het tijdstip van de dag en de weersgesteldheid buiten
krijgen ze een andere uitstraling.
De portretten worden naar achteren toe groter afgebeeld, ze komen steeds
dichterbij en lijken daardoor profaner.
3. Bronnen van de afbeeldingen.
In het midden voorin zijn waterstromingen en micro-organismen zichtbaar.
Links en rechts van het midden vloeien waterstromingen over in MRI-scans van
bloedvaten.
Links wordt de groei in de natuur in beeld gebracht met boomstructuren.
Elementen uit het Zuid-Limburgse landschap vind je hier terug maar ook
verwijzingen naar Franciscus van Assisi, grondlegger van de Minderbroeders.
Het systematisch en gestructureerde denken van de mens is verbeeld in de
laatste ramen links met ondermeer tuinpatronen en een stratenplan van
Maastricht. Het portret dat verweven is met deze structuren kijkt richting de
uitgang, naar buiten gericht.
Rechts gaan de natuurlijke stromingen over in tekst. Deze tekst
visualiseert de gedachten van de mens. Het schrift meandert rondom het hoofd.
Het hoofd kijkt naar voren de ruimte in, naar binnen gericht.
Een aantal facetten verwijzen naar de universiteit zoals de ontwikkeling
van de beelden over de ramen heen, het gestructureerde denken, de
micro-organismen en de MRI-scans.
Formaten:
2 deuren van circa 3.30 x 2.30 m
14 ramen van circa 2.60 x 2.30 m
6 ramen van circa 2.20 x 1.30 m
Techniek:
De 22 raampartijen zijn
bedrukt met een nieuwe digitale glastechniek, het zogenaamde sggCREA-LITE glas.
Pigmenten worden rechtstreeks op het glas geprint waarna de glasplaten gebrand
worden in de oven waardoor de pigmenten in het glas smelten. Daarna zijn de
ruiten tot dubbele beglazing samengesteld.
Deze printtechniek is ontwikkeld in samenwerking met TNO Eindhoven.
Productie: Saint Gobain Glass Solutions - Sas Glas - Sas van Gent
Realisatie: Saint Gobain Glass Solutions - Zuid-Oost - Eindhoven
Ontwerp:
Het ontwerp voor de ramen is opgebouwd uit zelfgemaakte tekeningen en
foto's die digitaal bewerkt zijn.
© Gery Bouw
|
